โครงสร้างรายวิชา
การฟัง การดู มีความสำคัญต่อการดำเนินชีวิตประจำวัน สามารถฟังและดูอย่างสร้างสรรค์
มีวิจารณญาณ และมีนิสัยรักการฟังและดู การฟังนั้นจะก่อให้เกิดประสิทธิผลในการฟังและดู การพูดเป็นทักษะ
ที ่ต่อเนื ่องจากการฟังและดู การเข้าใจหลักการพูดในโอกาสต่าง ๆ และมีมารยาทในการพูด จะช่วยให้การพูด
ประสบผลสำเร็จ การอ่านเป็นการแปลความหมายของตัวอักษรออกมาเป็นความคิด และนำไปใช้วิเคราะห์
วิจารณ์ และตัดสินหรือประเมินค่าสิ ่งที ่อ่าน เพื ่อการเลือกสื่อที่เหมาะสมในการอ่าน และสร้างวิสัยทัศน์ในการ
ดำเนินชีวิตและมีนิสัยรักการอ่าน การเห็นความสำคัญของการเขียน รู ้หลักการเขียนที ่ดีทั ้งร้อยแก้วและ
ร้อยกรอง การจดบันทึกอย่างสม่ำเสมอ มีมารยาทในการเขียน จะช่วยให้การเขียนมีประสิทธิภาพ ก่อเกิดนิสัย
รักการเขียน การรู ้จักธรรมชาติของภาษา รู ้จักลักษณะของภาษาไทย การใช้คำ การเรียงคำ การสร้างประโยค
เห็นความสำคัญของการเลือกใช้ถ้อยคำ สำนวน และประโยคต่าง ๆ จะช่วยให้สามารถใช้ถ้อยคำในการสื่อสาร
และโต้ตอบได้เหมาะสมกับบริบทและบุคคล ส่งผลให้การสื ่อสารมีประสิทธิภาพ วรรณคดี และวรรณกรรม
เป็นมรดกของชาติ การเห็นคุณค่าของวรรณคดี และวรรณกรรม ซึ่งหมายความรวมถึงวรรณกรรมปัจจุบันและ
วรรณกรรมท้องถิ ่น รวมถึงการอ่านอย่างพินิจพิเคราะห์ วิจารณ์เชิงสร้างสรรค์ จะก่อให้เกิดความตระหนัก
ในการธำรงรักษา การเห็นคุณค่าของภาษาไทยว่าเป็นช่องทางในการนำไปใช้เพื ่อการประกอบอาชีพต่าง ๆ ได้
จะทำให้เกิดความตระหนักในการใช้ภาษาเพื ่อการสื่อสารด้วยความสุภาพ และรับผิดชอบต่อผู ้ฟัง ผู ้อ่าน หรือ
ผู้ดู
สมรรถนะเฉพาะ
1. เลือกสื่อในการฟัง และดูอย่างสร้างสรรค์
2. ฟังและดู อย่างมีวิจารณญาณ
3. เป็นผู้มีมารยาทในการฟังและดู
4. พูด ทั้งที่เป็นทางการ กึ่งทางการและไม่เป็นทางการโดยใช้ภาษา ได้ถูกต้องเหมาะสมกับโอกาส
และบุคคล
5. แสดงความคิดเห็น เชิงวิเคราะห์ และประเมินค่าการใช้ภาษาพูดจากสื่อต่าง ๆ
6. มีมารยาทในการพูด
7. อ่านอย่าง มีวิจารณญาณ และจัดลำดับความคิดจากเรื่องที่อ่าน
8. ศึกษาภาษาถิ่น สำนวน สุภาษิตที่มีอยู่ในวรรณคดี วรรณกรรมปัจจุบัน และวรรณกรรมท้องถิ่น
9. วิเคราะห์ วิจารณ์ ประเมินค่าองค์ประกอบของวรรณคดี วรรณกรรมปัจจุบัน วรรณกรรมท้องถิ่น
10. ค้นคว้าหาความรู้จากสื่อสิ่งพิมพ์และสื่อสารสนเทศ
11. ปฏิบัติตนเป็นผู้มีมารยาทในการอ่าน และนิสัยรักการอ่าน
12. นำความรู ้และความเข้าใจในหลักการเขียนประเภทต่าง ๆ ไปใช้ในการเขียนได้ตรง ความหมาย
และถูกต้องตามอักขรวิธีและระดับภาษา
13. แต่งคำประพันธ์ประเภทร้อยกรอง
14. ปฏิบัติตนเป็นผู้มีมารยาทในการเขียนและมีการจดบันทึกอย่างสม่ำเสมอ
15. รู้และเข้าใจธรรมชาติของภาษา
16. ใช้ภาษาสร้างมนุษยสัมพันธ์ในการปฏิบัติงานร่วมกับผู้อื่น
17. ใช้คำราชาศัพท์ คำสุภาพได้ถูกต้องตามฐานะของบุคคล
18. วิเคราะห์และเห็นคุณค่าวรรณคดี วรรณกรรมปัจจุบัน และวรรณกรรมท้องถิ่นในฐานะมรดกทาง
วัฒนธรรมโดยใช้หลักการพินิจวรรณคดี
19. ใช้ความรู ้ทักษะด้านการฟัง การดู การพูด การอ่าน และการเขียนเป็นช่องทางในการประกอบ
อาชีพ
ขอบข่ายเนื้อหา
บทที่ 1 การฟัง การพูด
บทที่ 2 การพูด
บทที่ 3 การอ่าน
บทที่ 4 การเขียน
บทที่ 5 หลักการใช้ภาษา
บทที่ 6 วรรณคดี วรรณกรรม
บทที่ 7 ภาษาไทยกับการประกอบอาชีพ